De toekomst eigen maken

“Als de wereld verandert, moeten onze verhalen mee veranderen. Nu we de jaren ‘20 van de 21e eeuw binnengaan valt niet meer te ontkennen dat ons levensgrote transformaties te wachten staan.”

Met deze zinnen openden we in februari dit jaar ons ondernemingsplan, waarin we onze artistieke koers, onze visie op de toekomst beschrijven. Het is het meerjarenplan voor de periode 2021-2024 dat onlangs tot onze vreugde door zowel het Fonds Podiumkunsten als het Amsterdams Fonds voor de Kunst werd gehonoreerd.

Een wereld zonder mensen
De in het plan beschreven ‘levensgrote transformaties’ bleken achteraf dichterbij dan we dachten. Slechts enkele weken na het indienen brak de pandemie uit, met grote impact op de wereld, ons leven en ons werk.

De lege straten leken onwerkelijk. De stad voelde als een filmset, vergelijkbaar met de desolate beelden uit onze voorstelling ‘Technostalgia’, over een verlate menselijke kolonie op Mars met als enige teken van leven een achtergelaten robot.

Tijdens de lockdown lieten we daarom Ike, de nao-robot uit ons onderzoek ‘Acting Like A Robot’, een stad ontdekken die de mensen niet meer toebehoorde. Hij kreeg de hoofdrol in een Instagram reportage (#ikealoneinthecity) en een korte film voor SPRING Performing Arts Festival.

Hiermee namen we een voorsprong op het plan dat eigenlijk pas in 2021 van start had moeten gaan: De toekomst eigen maken.

“Een veranderende toekomst niet met angst of ontzag binnentreden, maar benaderbaar maken, eigen en nabij, door met ons beeldend theater mens- en wereldbeelden van morgen te verkennen.”

Bitterzoet nieuws
Onze vreugde over de toekenning voor de komende vier jaar gaat echter ook gepaard met grote zorgen. Door de korting op het budget van het Fonds Podiumkunsten vallen vele collega’s buiten de boot.

Het doet ons pijn te zien dat makers die uniek werk realiseren en het Nederlandse beeldend theater internationaal op de kaart zetten (zoals onze dierbare collega’s van Hotel Modern); bijzondere technologische en innovatieve experimenten uitvoeren (zoals het collectief Urland); of een belangrijke rol hebben in talentontwikkeling (zoals het productiehuis Feikes Huis) door een positief advies maar onvoldoende budget, geen geld toegewezen krijgen. Niet alleen gaan deze gezelschappen een onzekere toekomst tegemoet, de gehele Nederlandse theater infrastructuur wordt zo ontwricht.

Een voorzet voor een nieuwe toekomst
De crisis daagt ons uit de theaterruimte opnieuw te definiëren en de relatie met ons publiek opnieuw vorm te geven. De mythe is een kans, het hervertellen van onze ‘oer’ verhalen. De mythe van Isis is er een van creatie, van vruchtbaarheid en manifestatie, van (het omarmen van) radicale verandering. Geïnspireerd door deze mythe willen we met onze nieuwe productie Womb m/f/x (met o.a. The Transketeers en Carly Everaert) een eerste voorzet doen voor een nieuwe toekomst.

We kijken er naar uit om, in ieder geval nog weer vier jaar meer, deze toekomst samen met u te verkennen.